Koud, extreem koud

Dat ís wat ze noemen ijskoud diep gaan.

Nu dan. Voor een ander. Ik ondervind het vandaag al aan den lijve.

Ik denk daaraan terwijl ik vandaag bij -14 hardloop in de kou. We zijn gewaarschuwd via de app, dat het belangrijk is om te acclimatiseren en alvast te trainen.

“Ik weet niet of ik het kan” zeg ik tegen mijn partner. Hij heeft net de voordeur open gedaan. En ik voel de ijzige koude lucht snijden langs mijn lichaam. “Doe nog even dicht die deur” roep ik. Ik moet mijn schoenen nog aan doen. Even uitstel van executie. “Kan ik het denk je?” vraag ik? Hem bemoedigend aan kijkend? Ik voel zoveel weerstand op dit moment.

Koude roept weerstand op. En op dit moment alle vezels in mij.

“Natuurlijk kan je dit” “Net als bij het stappen in de zee of het ijswater. Alles draait om mindset. Weet je nog?”.

Hij zet de herinnering voor me aan. Mindset, ademhaling om ook bij -14 in de kou te kunnen gaan hardlopen. Ik ben geen hardloper en kan ook geen uur achter elkaar hard lopen. Het wordt dus een uur hardlopen, afgewisseld met lopen.  Zaterdag dan nog dat uur fietsen en dan het ijswak.

Adem in. Adem uit.

Ik zoek naar de kracht die in mij zit. Om over een paar secondes de kou aan te kunnen. “Oké, doe de deur maar open”.

Een paar stappen in de kou. Een paar ademteugen verder. En ik geef me over aan de kou. Ik ben mijn angst van even tevoren binnen 1 minuut vergeten.

Net als bij het stappen in het ijsbad of in de koude zee. In de eerste minuut past het lichaam zich aan de koudeprikkel aan.

Eerst komt de directe snelle schrikreactie van het sympathische zenuwstelsel. De reactie van ons oer-instinct waar we als mens geen invloed op hebben. De reactie op koude doet ons namelijk schrikken. De adem wordt benomen en we willen vluchten, vechten of bevriezen. Daarom leren we bij koudetraining door te ademen. Gewoon rustig door ademen. Blijft je adem in de schrik hangen. Nog even langer uit blazen. Adem in. Adem uit. Relax.

Je lichaam kan dit aan. We zijn erop gebouwd om te kunnen schrikken.

In ons brein zit namelijk de hypothalamus. Onze hoofd aanstuurder van het lichaam. Deze zorgt ervoor dat ten allen tijde onze kerntemperatuur rond de 37 graden Celcius is. Via de hormonen en het zenuwstelsel geeft de hypothalamus aan de hypofyse een signaal die de bijnieren direct onze stresshormonen Adrenaline en Noradrenaline laat aanmaken.

Als tweede gevolgd door een iets langzamere Cortisol. Deze laatste zorgt ervoor dat suiker wordt vrij gemaakt uit de spieren. De energie die nodig is om mij te laten rennen. Als ik straks thuis ben zal het Cortisol een signaal aan de hypothalamus geven om te stoppen met het aanmaken van het Cortisol. Via een negatieve feedback reactie zoals het heet. Dit systeem heet de Hypothalamus-Hypofyse-Bijnier-as. Oftewel de stresshormoonas.

Omdat ik getraind ben dooft de directe stressreactie binnen 1 minuut al uit.

Ik ontspan in de écht extreem koud aanvoelende kou. En bij elke stap denk ik aan de missie waarvoor ik het doe. De mensheid bewust maken dat ze zelf de stappen kunnen zetten naar een gezond leven. En dat koudetrainjng voor eenieder zijn stresshormoonresponse goed is.

Ik train nu niet alleen mijn lichaam en geest. Ik train ook mijn stresshormoonas. Om deze elke keer weer te resetten. Bij chronische stress raakt deze stresshormoonas namelijk verstoord. Het Cortisol blijft dan chronisch te hoog met vele ziekten tot gevolg.

We kunnen het heft in onze eigen handen nemen. Door goed voor onszelf te leren zorgen. Onze mentale kracht te trainen door een gezonde leefstijl te kunnen volhouden. Dit temidden van de stressoren die het leven ook op ons pad brengt. We kunnen leren aanvoelen wat onze lichaam en geest nodig heeft om dit in balans te houden en onze eigen kwaliteit van leven te vergroten. Ook als we al ziek zijn. Vele mede Koudetraining beoefenaars kunnen dit beamen.

Ik ga mijn best doen. Zonder prestatie drang. Want het gaat om een gezondheidsdoel. Ik denk bij elke stap vol dankbaarheid en ongeloof aan alle mensen die mij en daarmee Ice4Life steunen in deze missies. Er hebben al zovelen mij gesteund en er is al een heel erg groot bedrag van meer dan 1000 euro onder mijn naam gestort. Na de Ice4Life Challenge kan ik zien wie mij gesteund heeft en zal ik ze zéker persoonlijk bedanken.