Het Droomkasteel

Herinneren wie ik ben

Herinneren waarom ik hier ben

Herinneren dat ik er ben

-Soei-Len-

Dit weekend voel ik me als een prinses. Samen met mijn partner als prins en prinses in een heus droomkasteel waar we dineren en overnachten.

Op afstand samen muziek maken en inspirerende gesprekken met collega’s en hun partners.

Vanuit het oogpunt van kennismaking met nieuwe collega’s trek ik een kaartje met welke hobby en bezigheid ik uit stel. Er staat een penseel en en schilderspalet op vol met verf in verschillende kleuren.
Hoe toepasselijk.

Voordat we dit weekend even prins en prinses waren en dus niets anders hoefden dan te genieten, te rusten, ons in de watten te laten leggen, een voor mij cliché beeld van prins en prinses zijn, ben in ieder geval ik, altijd bezig met van alles.

Kort door de bocht gezegd wil ik “de mensheid redden en daarmee de aarde”.
Hoe leren we om gezond, gelukkig en krachtig te zijn in een liefdevol contact met onszelf en de omgeving. Ook onszelf want door onze bezigheden en onze rol in de samenleving schiet het voor onszelf zorgen er nog wel eens bij in.

Met mijn diepste verlangen de mensheid hier bewust van te maken heb ik hier middelen toe gevonden: eerst was daar de kunst en het zelf schilderen.
Het leren waarnemen, weer te zien en te realiseren wat ik zie.
De schoonheid van alles om me heen, de natuur. De natuur waar we als mens ook onderdeel van zijn.
Jaren later kwam daar de liefde voor de kou en de adem bij.

“In mijn beroep als huisarts zet ik me in om de praktijk om te vormen tot een integrale Leefstijlhuisartspraktijk.”

Ik hoor me deze woorden uit spreken tegen mijn huisarts collega’s. “De in mijn ogen praktijk van de toekomst waar mijn specialisaties kou en adem zijn.
De leefstijlhuisartspraktijk waar de patiënten ook mede participeren in het eigenaarschap nemen en krijgen over hun eigen gezondheid.”

Een utopie? Als huisartspraktijk zijnde 1 van de spinnen in het web van positieve gezondheidszorg?! Waar de definitie volgens Machteld Huber ook de definitie van gezondheid is die we daarin nastreven.

“Gezondheid als het vermogen van mensen zich aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven”.

Heb ik als huisarts een rol hierin en wat voor rol? Groot of klein?
“Ja,!” zeg ik volmondig. Mijn collega’s zijn het niet altijd met me eens.
“Ik doe dit op de plek waar ik dat kan en waar ik ben. Want ook al bereik ik er 1. Deze ene mens kan dit weer verder brengen in zijn/haar leven en omgeving.
En weet je elke patiënt heeft een huisarts”.

In mijn droom zijn we een gezonde maatschappij verbonden met elkaar en weet iedereen de weg te vinden die nodig is tot het behouden van de eigen veerkracht en flexibiliteit met betrekking tot gezondheid.

Zo niet, kan hierin ondersteuning worden gevonden bij oa leefstijl-en voedingcoaches, welzijn, thuiszorg, de verschillende paramedici, de artsen in eerste en tweede lijn, de complementaire geneeskunde etc. etc. Met een goede rol van de politiek en de zorgverzekeraars. Want uiteindelijk zullen de kosten ook minder worden als er minder zieken zijn.  We hoeven dan minder hiervan te consumeren.
O ja niet vergeten te benoemen.
Ook belangrijk is de gezonde leefomgeving.

Een droombeeld waar we als prins en prinses over kunnen dromen, filosoferen en bediscussiëren. Om het vervolgens weer even te laten rusten.

Ook ik vergeet in mijn missie naast de lichamelijke voeding van kou en ademhaling door tijdsgebrek en alle bezigheden soms een belangrijke mentale voeding.

Ik besluit: als ik prinses af ben en ik binnenkort een maand vrij ben mogen de penseel en schilderspalet niet ontbreken in mijn bagage. Nee nog beter! Even kijken waar ik het de komende week weer op kan pakken.